ازپشت نرده های بقیع که هر چه دست می اندازی شاید دستانت به گرمای تربت ائمه برسد و نمیرسد ،دلت میخواهد صدای خفته در گلو را آزاد کنی و زجه بزنی و نمیگزارند ،میخواهی با اشکانت قبرشان را شستشو دهی و نمیشود ،میخواهی کنار تربت معدن وحی و خاتم پیامبران بمانی ود رد دل کنی و عقده از دل بگشایی اما تو را میرانند ، میخواهی به دنبال قبر گمشده ات بگردی اما چگونه؟
با خود می اندیشی یا غریب الغربا
کی میگه تو غریبی اقا، غریب که این همه عاشق نداره ،غریب اونه که حتی شمع و چراغم نداره
دلت را بردار و برو به سمت وسعت آبی عشق باقطره اشکی یا ....
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
